Vanlı inşaat işçisi Rıdvan Erçağlar, Ankara’da gittiği hastanede iddiasına göre yanlış tedavi sonucu yüzde 47 engelli kaldı. Çalışamıyor ve hastane hakkında dava açtı: “. Birçok medya yayın organlarına sesimin duyulması için aradım ancak ‘Sağlık Bakanlığı’nın izni’ yok gerekçesiyle talebim reddedildi. Başıma gelen bu olay tekrar yaşanmasın. Sağlık Bakanlığı beni duysun!”
Ankara’da 3 yıl önce boyun rahatsızlığı nedeniyle gittiği hastanede ağrı kesici iğne olduktan sonra sol bacağında yaşadığı karıncalanma ve uyuşukluk hissi sonrası ‘Sinirsel hasar’ teşhisi konulan Rıdvan Erçağlar, yüzde 47 engelli kaldı. Van’ın Tuşba ilçesine bağlı Seyrantepe Mahallesi’nde yaşayan Rıdvan Erçağlar (31), inşaat işçisi olarak çalıştığı Ankara’da, 5 Şubat 2020’de boyun ağrısı şikâyetiyle Ankara Şehir Hastanesi’ne başvurdu. Acil serviste görevli doktor ağrı kesici iğne yapılmasına karar verdi. Görevli hemşire tarafından iğnesi yapılan Erçağlar, bacağında karıncalanma hissi ve ağrıları geçmeyince, savcılığa suç duyurusunda bulunarak sorumlu hemşire ve hastaneden şikâyetçi oldu. Ancak dava 2 yıldır hala görülmedi.
EGM sonucu sinirsel hasarı destekledi
İddiaya göre, görevli hemşire Erçağlar’ın bacağında oluşan karıncalanma hissinin geçici olduğunu ve kısa zamanda geçeceğini söylemiş. Taburcu edilen Erçağlar, bütün gece bacağının ağrısına dayanamayacak duruma gelince, tekrar aynı hastaneye başvurmuş. Fizik doktoruna yönlendirilen Erçağlar, Elektromiyografi (EGM) testi sonrası Sinirsel Hasar teşhisi konulmuş. Konulan teşhis sonrası bir süre uyuşturucu ilaçlar verilerek hastanede yatırılıp fizik tedavi görmüş. Ancak bacağındaki ağrının yanı sıra yürümesinde aksaklık oluşmuş. Erçağlar, hastane kayıtları ve raporlarını alarak avukatı aracılığıyla Cumhuriyet Savcılığı’na sorumlu hemşire ve hastane hakkında suç duyurusunda bulunmuş.
‘Hastanede büyük bir ihmal yaşandı’
Erçağlar hastanede yaşadıklarını şu şekilde dile aktardı: “ Yanlış iğne sonrası ayağımın aşırı uyuşukluğundan ve ağrısından dolayı baygınlık geçirdim. Ardından beni müşahede odasına götürerek üzerime soğuk su döktüler kendime gelince taburcu edildim. Ancak bir sonraki gün ayağımın ağrısına dayanamayacak duruma gelince tekrar hastaneye geldim. Orada çok büyük bir ihmal yaşandı. Ayağımın çok acil olmasına rağmen 3 hafta sonra EMG çekilecekti. 3 haftayı sürekli ağrı kesici alarak geçirdim. Çekilen EMG sonucunda sinirsel hasar tespit edilince beni apar topar hastanede yatırdılar. Ve uyuşturucu ilaç verdiler. Her gün kilom tartılarak gram, gram ilaç dozunu ayarlayarak ilaç verildi. Bedenim bu ilaca alıştı bırakma gibi bir lüksüm yok. Krize giriyorum hem beyin hem ayak ağrısıyla bu ilacı kullanmam gerekiyor.”
Erçağlar’ın iddiası: Sağlık Bakanlığı’ndan gelen evrak personelime dava açamazsın dedi
Hastanede 10 gün yatırılan Erçağlar, pandemiden kaynaklı hastaneden taburcu olmak zorunda kalmış. Zor zamanlar geçiren Erçağlar, hakkını aramak amacıyla bir avukat tutarak hukuk mücadelesi veriyor. Evraklarını alarak dava açıyor ancak iddiaya göre kendisine, Sağlık Bakanlığı’ndan bir evrak geldiğini ve ‘Hastane personeline dava açamazsın, benim himayem altında olduğundan kaynaklı itirazda da bulunamazsın!’ denildiği söylüyor.
Erçağlar, “Bu evraka karşı bir şey yapamadım. Ancak hastaneye ve Sağlık Bakanlığı’na dava açtım ve dava yaklaşık iki yıldır devam ediyor. Ancak hala hiçbir duruşma görülmedi. En son avukatım bana evraklarımın Adli Tıp’a gittiğini ve incelemede olduğunu söyledi.”
Yüzde 47 engelli raporu verildi
Taburcu olduktan sonra, Van’a dönen Erçağlar, Van Bölge Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ne bağlı ek bina olan İpekyolu Hastanesi’ne fizik tedavisi için randevu aldığını aktarıyor. Doktoru kendisinden kontrol için EMG istediğini ancak test sonucunda bacağının kötüye gittiği söylüyor. Burada fizik tedavisi gören ve arada izin raporu alarak evine dönen Erçağlar, sağlık kuruluna giderek ve kurulun inceleme sonucunda kendisine yüzde 47 engelli raporunun verildiğini belirtiyor.
‘Çalışmaz duruma geldiğim için kiralarımı ödeyemedim, prefabrikte kalıyorum’
Yaşadığı sağlık sorunlarından sonra hayat kalitesinin düştüğünü ve kirasını dahi ödeyemez hale geldiğini, evinden çıkmak zorunda kaldığını kaydediyor Erçağlar ve şöyle anlatıyor: “Yanlış bir enjeksiyon sonucu elimi bir taşa vuramıyorum. Yaşamıma dair hiçbir sorun yoktu. Evim kiraydı düzenli bir şekilde ödüyorduk. Çalışmaz duruma geldiğim için kiralarımı ödeyemedim ailemle evden çıkmak zorunda kaldık. Van Büyükşehir Belediyesi’ne başvurarak ev için yardım talebinde bulundum onlar da bana prefabrik evlerin olduğunu söyledi. Yok diyemezdim başka çarem yoktu. Ailenin ihtiyaçları çocukların eksikleri her şey üst üste geldi. Bu iğneden sonra işimden gücümden ve en önemlisi sağlığımdan oldum. Hiçbir gelir yok tanıdık akraba, dost çevresiyle aileyi ayakta tuttum. Birçok medya yayın organlarına sesimin duyulması için aradım ancak ‘Sağlık Bakanlığı’nın izni’ yok gerekçesiyle talebim reddedildi. Başıma gelen bu olay tekrar yaşanmasın. Sağlık Bakanlığı beni duysun! Ben bu davayı kazanmak istiyorum.”
(ro)
