Bütün Türkiye’ye ‘AB’ye gireceğiz’ diyen ve sonra bizi Ortadoğu’nun karanlığına terkeden AKP iktidarı, şimdi bir kez daha bizleri AB ile kandırmaya hazırlanıyor.
Yaşadıklarımız Şener Şen ve İlyas Salman’ın ‘Banker Bilo’ filmine ne kadar da benziyor değil mi? Orada da ‘Maho’ (Şener Şen), ‘Sefil Bilo’yu (İlyas Salman) ‘Münih’e gidiyoruz’ diyerek İstanbul’un orta yerine bırakıyordu.
Maho’nun Sefil Bilo’ya yaptığını AKP de 21 yıldır Türk toplumuna yapıyor. Kandırıldığını anlayıp yakasına yapışan topluma; ‘Hele sor bir bakalım, niye yaptım?” diyerek gözyaşı döküyor. Daha sonrasında defalarca aynı şekilde kandırılmasına rağmen o toplum, sefil Bilo gibi oturup ağlıyor ve bir kez daha inanarak yeniden ‘Maho’ya oy veriyor. Türkiye, her defasında ‘Sormayacam ulan sormayacam” diyen sonunda ‘Niye yaptın?” diyen ‘Sefil Bilo’nun çaresizliğini yaşıyor.
28 Mayıs’tan sonra kabinesini revize eden, Akar-Soylu gibi ağır-derin ekibi kabine dışında bırakan, Erdoğan, şimdi yeniden ‘AB’ye girmek istiyoruz’ diye sinyaller vermeye başladı.
Şimdi herkesin aklında aynı soru: Bu kadar kötü yaşanmışlıktan sonra bu dönüşü nasıl yapacak?
İç siyasette çok iyi manevra yapabilen Erdoğan’ın dış siyasette bunu yapma şansı neredeyse hiç yok. Erdoğan dönse bile AB ülkeleri buna rıza gösterecek mi?
AB, Erdoğan ile yeniden çalışır mı?
Ben şahsen çalışacaklarını sanmıyorum. Ama sizin “Peki, bayram değil, seyran değil, Erdoğan neden durduk yerde AB’yi öptü?” diye sorduğunuzu da duyar gibiyim.
Sebebi açık; Hazine boşaldı, ekonomi iflas etti. Şimdi iflastan kurtulmak için yeniden AB’ye döndüler. Tüm mesele bu. İflastan kurtulmak için AB ve ABD’nin her dediğine evet diyecekler.
AB ile yeniden uyum süreci bazı politikalarda esnekliğe yol açabilir, ‘hard’ değil daha ‘soft’ bir politikaya geçilebilir ama AKP, AB’ye uyumlu gibi davranıp el altından uygunsuz politikalarını sürdürmeye devam edecek. ABD ve AB, ‘Kürtler üzerinde baskıya son verin’ dedikleri için muhtemelen, Demirtaş gibi siyasi figürleri serbest bırakma ve kayyum atamalarına son verme gibi durumlar gelişebilir. AKP’nin kalıcı olarak Kürt sorununu çözme gibi bir politikası olmayacaktır.
Olacak olan şudur: AB makyajı içeride olumlu bir hava estirebilir ama AB ve ABD’yi kesinlikle tatmin etmeyecek. Erdoğan, AB yükümlülüklerini yerine getirmeyeceği için AB süreci işlemeyecek. Bazı hassas konularda ise MHP’nin tepkisi ile karşılaşacakları için zaten ileri düzeyde adım atamayacaklar. Burada en önemli konu ise ‘Rojava’nın geleceği olacak. Türkiye, ‘Rojava’nın yeni statüsünü tanımayacağı için ABD’nin rahatsızlıkları devam edecek. Erdoğan ve iktidarı zor bir koridorda yürümeye hazırlanıyor ama işi çok zor. Erdoğan, demokratikleşmek yerine MHP’yi tercih ediyor. Yeni AB süreci ile Erdoğan, sadece zevahiri kurtarmaya çalışacak ama ekonomi o kadar kötü durumda ki, ABD ve AB’nin de desteği olmadan memur maaşlarını bile ödeyemeyecek duruma geldi. Demokratikleşme dışında bir alternatif görünmüyor.
Yıllarca AB-ABD karşıtı politikalarla Türkiye’ye büyük acılar çektiren AKP iktidarı şimdi yeniden umudunu onlara bağladı. Bu AKP hükümetinin belki de son kozu ve çıkış umudu.
‘Maraba’ ile ‘Ağa’nın hikâyesinin sonunda ‘maraba’ şöyle der: “Ağam, araba giderken de senindi dönerken de senin, peki, biz bu kadar b*ku neden yedik?”
AKP patinaj yapmaya devam ediyor, içeride işleri hep kolay oldu. ama pencereden dışarıya bakıldığında işler pekte öyle kolay görünmüyor.
Serhat News
