Siyasal dinciler asla eşitlik istemezler, onlar sadece ayrıcalık isterler. Bugün yaşadığımız tüm sıkıntıların ana sebebi siyasal dinci istismarın bu doymak bilmeyen hırsından kaynaklanıyor. Ellerinde din-iman-kuran gibi istismar edebilecekleri kutsal değerleri bu dünyanın konforunu elde etmek için kullanmaktan imtina dahi etmiyorlar. “Bu dünya da bizim, diğer dünya da, size hem bu dünyayı, hem diğer dünyayı dar edeceğiz” diyorlar. Siyasal dinciler modern toplumun kurallarına karşı adeta savaş açmış durumda. Avrupa bu işi 500 yıl önce haletti ama anlaşılan o ki Ortadoğu’nun bu sancısı daha uzun yıllar sürecek.
Ali Şeriati’nin ifadesiyle, din asla dinsizlikle savaşmamış aksine din hep dinle çarpışmıştır. “Kafire diz çöktürüp kelime-i şehadet getirteceğiz” diyen siyasal dinci oluşumlar, İslam’ı kendi öz kutsiyetinden uzaklaştırıp, iktisadi ve siyasi ilişkilerin bir aracı haline getirdi. Münafıklar mücahit, mücahitler müteahhit oldu.
Türkiye’de de siyasal İslam’ın hikâyesi tam da bu yukarıda anlattığım gibi cereyan etti. Kapitalist sistemin istediği kendini var etti ve şimdi de yok ediyor. Tanıklık ettiğimiz tarih, AKP’nin Türkiye’de siyasal İslamcıların 90’lardaki yükselişini önce kontrol etmek, sonra da yok etmek için tasarlanan bir proje olduğu konusunda bize ciddi emareler sunuyor.
2000’lı yılların başında Milli Görüş geleneğinden ayrılan Recep Tayyip Erdoğan ve Abdullah Gül tarafından kurulan AKP ile siyasal İslamcı gelenek sadece iktidar olmadı aynı zaman muktedir. 21 yıldır ülkeyi adeta ilan edilmemiş bir monarşi ile yöneten AKP’nin sonu da bu mutlak iktidarın, muktedir olmanın getirdiği yozlaşma ve çürüme ile başlamış oldu.
Aslında AKP, 10 yıldır uzatmaları oynuyor ve sona doğru yaklaştıkça ülkeyi kutuplaştırmaktan, toplumu dindar-dinsiz diye ayırmaktan imtina etmiyor. Türkiye’yi neredeyse 1974’den beri aralıklarla da olsa yöneten muhafazakâr tabanın dindar hassasiyetlerini kullanarak, ‘Mazlum’ algısı yaratarak dinsizlikle savaştıklarını söylüyor.
Muhafazakâr tabana bunu söylerken, tam da Ali Şeriati’nin dediği gibi adeta din ile savaşıyor. Rüşvet, yolsuzluk, cinsel istismar gibi İslam dininin reddettiği ve haram kıldığı her şeyin yapılmasını uygun buluyor, önünü açıyor. AKP, dine karşı yeni bir din anlayışı geliştiriyor.
İslam dininde haram olan lüksü, şatafatı “İtibardan tasarruf olmaz” diyerek savunuyorlar.
Metin Külünk yine İslam dininde haram olarak belirtilen yolsuzluğu “İslam’da günah işleme özgürlüğü vardır” diyerek İslam dini ile alakası olmayan yeni bir din inşa ediyor.
AKP’li belediyelerin “6 yaşındaki kızla evlenilebilir” şeklinde bildiriler dağıttığını gördük.
Tüm bunların üstüne Erdoğan için “Hz. Muhammed olmasaydı son peygamber olurdu” diyen AKP’lileri düşündüğümüzde, aslında AKP’nin bırakın dini savunmayı, açıkçası dine büyük zararlar verdiğini de söyleyebiliriz.
Bu yüzden Ali Şeriati’nin sözlerini günümüze uyarlarsak; AKP asla dinsizlikle savaşmıyor, aksine din ile çarpışıyor.
Ve AKP, gökte aradığını yerde Kılıçdaroğlu’nun ayaklarının altında buldu. İşlenen tüm suçların, yaşanan başarısızlıkların, kaosların, yolsuzlukların, yoksulluğun, açlığın, sefaletin üstünü örtecek bir şey buldular… Seccade!
Seccadenin altında Roboski var, işinden gücünden edilmiş yüzbinlerce emekçi var, depremde ölen 50 bin kişi var, 5’li çeteler var, 418 milyar dolar var.
Onların derdi Kılıçdaroğlu’nun seccadeye basması değil, sadece 21 yıldır işledikleri tüm günahları, suçları seccade ile örtmek istiyorlar o kadar. İşledikleri tüm günahları, suçları ama her şeyi seccade ile örterken, seccadeye sarılıyorlar. Uzun zamandır stoklarında kullanacakları dini bir argüman kalmamıştı. Ezan, Kuran, başörtüsü hepsini tüketip bitirmişlerdi. Şimdi seccadeyi buldular ama kıbleye dönüp namaz kılmak için değil, toplumu arkasında hizalandırmak, safları sıklaştırmak ve yeniden tüm günahlarına rağmen iktidar olabilmek için.
M.Akif Ersoy’un dediği gibi: Sabah iskambil atar kahvede, akşam domine. Namazın semtine bayramlarda uğrar sade; Hiç su görmez yüzünün düşmanıdır seccade.
Serhat News
