Öteki hikâyelerden biri: Cinsiyet kimliğimizi gizlemek zorundayız!

featured
Paylaş

Bu Yazıyı Paylaş

veya linki kopyala

LGBTİQ bireyi olmanın zorluklarını çocukluktan itibaren yaşayan Biseksüel kimliğe sahip olan R.P, Yaşam hikayesini Serhat News’e anlatıyor. R, kendisiyle yaptığımız röportajdan kaynaklı mutlu olduğunu dile getirerek, haberin toplumda farkındalık yaratacağına inandığını da söylüyor.

Renkli bayraklarıyla hayata karışma mücadelesi veren LGBTİQ (lezbiyen, gey, biseksüel, transgender, intersex), bireyleri toplumda Homofobik ve özelinde muhafazakâr kesimlerin baskılarından kaynaklı kimliklerini gizlemek zorunda kalıyor. İki kimliği bir arada yaşayan bireyler, bir çok psikolojik sorunla karşılaşıyor. Bunlardan biri de biseksüel olan R.P’nin hikayesi olarak karşımızda duruyor: R’nin ailesi çocuklarının biseksüel olduğunu öğrenerek bunun bir ‘hastalık’ olduğunu ve tedavi edilmesi gerektiğini söyleyerek kendisine ‘Yalnız öleceksin!’ diyor.

Yaklaşık 1 yıl boyunca ailesiyle aynı evde gökkuşağı bayrağının arkasına siyah bir perde çekerek çıkamayan R., babasının işinden dolayı İstanbul’dan Van’a geliyor. Uzun süre burada çalışan R., LGBTİQ bireylerin ortamına karışarak hayatını renklendirmeye çalışıyor. R, yaşamı boyunca verdiği toplumsal mücadelesini Serhat News’e anlatıyor.

Öteki hikâyelerden biri: Cinsiyet kimliğimizi gizlemek zorundayız! - WhatsApp Image 2022 10 03 at 08.57.18 1

‘Ailenin biçtiği rollerin kavgasını verdim’

R, çocukluğunda arkadaşlarından faklı olduğunu hissettiğini ancak tanımlayamadığını ve kendisini eksik gördüğünü söyleyerek şu cümlelere yer veriyor: “LGBTİ bireyi olmanın bilincinde değilim. Abimle birlikte büyüdüm ve abimle aramızda 2 yaş var. Aile faktörünün de etkisiyle abim ne yaparsa ben de onu yapıyorum. Özellikle onun gibi giyinmek istiyorum onun oyuncak arabalarıyla oynamak istiyorum. Ama biçilmiş bir rol var ve ‘sen kızlarla oynayacaksın, abin erkeklerle oynayacak. Sen, sana alınan oyuncak bebeklerle oynayacaksın!’ Bunun hep kavgasını yaşardık. Eğitim hayatı başladıktan sonra arkadaşlarımdaki farklılığın bende olmadığını hissettikçe çözmeye çalıştım. İstanbul‘da oluşumun verdiği avantajla internet üzerinden veya kitaplardan araştırdım. Bir kitap keşfederek eşcinsellerle ilgili bir film izleyerek veya kitapta okuyarak ‘acaba bendeki şey bu mu?’ diye düşünmeye başladım.”

‘İlkokul sürecimde kendimi keşfettim’

R., Kürt ve gelenekçi bir aileden geldiğini belirterek, ilkokulda kendisini keşfettiğini ve en yakın arkadaşına duygusal anlamada bir şeyler hissettiğini ifade ediyor. LGBTİQ bireylerini duygu ve değerleriyle ‘özel insanlar’ olarak tanımladığını kaydeden R,” Ailem çok baskıcıydı. Kürt ailelerinin kız çocuklarına bakış açısı ‘erkek gibi bir kızım var’ ben de bu şekilde büyüdüm. Bunu tam olarak kabul edip ailemin de anlama sürecine kadar övünülen gurur duyulan bir kız çocuğuydum. Çünkü erkeklerle oynar erkeklerle arkadaşlık eder ama asla taviz vermeyen genç bir kadın olarak hayatımı devam ederdim. Farkındalar ama asla bunu dile getirmiyorlar. Bana kimliğime dair bir şey sorulmuyordu; çünkü sordukları zaman vereceğim cevap onları ürkütüyordu. Bundan dolayı kendimi gizli yaşıyordum” diye belirtiyor.

Öteki hikâyelerden biri: Cinsiyet kimliğimizi gizlemek zorundayız! - WhatsApp Image 2022 10 03 at 08.57.18

3 yıllık bir ilişkisi olduğunu dile getiren R, sözlerini şöyle sürdürüyor: “İstanbul İskenderun‘da bir kadın arkadaşım vardı. İlişkimiz bittikten sonra kız arkadaşımın ailesi tarafından aileme lanse edildi ve o şekilde öğrenildim. İlk abim öğrenmişti abimin tepkisinin ne olacağını bilmiyordum ben kesin bağıracak, çağıracak öfkelenecek diye düşündüm. Ancak abim karşıma geçip ağladı. Kendimi çok kötü hissetmiştim o zaman suçluluk duygusu hissediyordum. Mutlu olacağım bir eylemdeyim. Ama duygularım ailemi en sevdiğim insanları üzecek şeydi. Zor bir süreçti benim için. Ailemin öğrenmesi bu şekilde oldu. Ve beni kabul görmesi çok uzun bir zaman aldı. Annem bu konuda çok katıydı ancak babamın sosyalist ve açık görüşlü biri olması en büyük şansımdı. Babamın etkisiyle annem birazda olsa yumuşatıldı” diyor.

R., hasta olduğu iddia edilerek psikologa götürülüyor

Abisinin kendisine ‘insanların bu şekilde düşünmesi öyle hissetmelerini anlıyorum fakat sen öyle değilsin öyle olsaydın ben anlardım!’ gibi cümleleri sarf ettiğini ifade eden R,abisinin bu söylemlerine karşı nasıl davrandığını anlatıyor: “Ailemin yanına gittiğimde örneğin ‘ileride evlenirsem böyle bir adamla evlenmek isterim’ gibi yalan bir dünyayı yaşamak zorunda kalıyordum. Aile ile aynı evdeyiz birlikte yaşıyoruz. Abimle konuşmak istiyorum ama konuşmaya cesaret edemiyorum. Tüm cesaretimle konuştum abim bana, ‘tedavi ol doktora gidelim bunun psikolojik bir şey olduğuna inanıyorum’ dedi. Bende ‘tamam nasıl istiyorsan öyle yapalım’ dedim. Psikolog bunun psikolojik bir şey olmadığını anlattı. Ardından bizde artık gitmemeye karar verdik. Abime her baktığımda üzüntüsünü görebiliyordum. Bana bu konuyla ilgili söylediği son cümlelerden biri ‘yalnız öleceksin’ oldu. Fiziki değil ama psikolojik olarak çok sorun yaşadım. Bunun üzerine yaklaşık 1 yıl boyunca evden çıkmadım.”

‘Van’da özellikle gay bireyleri erkekler tarafından taciz ediliyor’

Babasının işinden kaynaklı onunla yaklaşık 5 yıl önce Van’a gelen R, burada özel bir şirkette çalışmaya başlıyor. R, “Türkiye’deki kurumsal şirketler açık açık alenen ‘eşcinsel çalıştırmıyorum’ diye bir söylemleri olmaz. Ama bunu alttan alttan çok güzel yapıyorlar. Eşcinsel oluşumu bu yaptığın bir işteki ufacık bir yanlışını ortaya çıkartmakla yaşatıyorlardı. Sadece Van’da değil Türkiye’nin her bir bölgesinde buna benzer şeyleri yaşıyoruz. Bizi kabul görmeyen insan tipi anlayışı her yerde. Atanmış cinsiyeti kadın olan arkadaşlardan çok erkek olanlara yönelik daha çok baskı var. Bunlar görseller veya sözlü olarak dile getirilse de yarın daha fazla tehlike ihtimali var. Van’ın işlek caddelerinden olan Maraş’ta bir trans veya gay katledildi haberini duyma ihtimali olabilir” diye belirtti.

‘Yalnızız!’

Yalnız olduklarını düşünen R, bundan dolayı Van’da herhangi bir hak savunuculuğu yürütmediklerini dile getiriyor ve şu sözleri ekliyor: “Sadece sosyal çevremizde birbirimizi tanıyoruz ama birbirimizi tanırken bile örneğin sizinle konuşurken bir eşcinsel arkadaşımın ismini vermekten çekiniyorum. Ya da başka bir arkadaşımla sohbet ederken diğer bir arkadaşımın ismini ağzımdan kaçırırsam ‘problem yaşar mı?’ diye düşünüyorum. Hepimiz birbirimizi biliyoruz ama çevremizden gizliyoruz. Ben gizlemezken başka diğer birkaç arkadaşımız yapamıyor; çünkü ailesiyle birlikte yaşıyor işinden, çevresinden korkuyor.”

R, röportajdan dolayı mutluluk duyuyor

R, son olarak kendilerine röportaj imkanı tanıdığımızdan kaynaklı mutluluk duyduğunu belirterek, bu tarz haberlere toplumun ihtiyacı olduğunu ifade ediyor. R, “İnsanların bizi anlamaları gerekiyor. Kimse gerçek kimliğini ortaya çıkaramıyor. Belki anlattıklarımdan herkes bu videoyu izlerken şunu düşünebilir ‘benim kardeşim veya çocuğum da LGBTİQ bireymiş’ en azından bunun farkındalığı olabilir. Bu vesileyle çevrelerine öyle yaklaşırlarsa bu ağır psikolojiden sevdiklerini kurtarabilirler” çağrısında bulunuyor.

Serhat News

Video: Barış Aslan

Montaj: Sinan Işık – Dıldar Güler

Tepki Ver | Tepki verilmemiş
0
mutlu
Mutlu
0
_zg_n
Üzgün
0
sinirli
Sinirli
0
_a_rm_
Şaşırmış
Öteki hikâyelerden biri: Cinsiyet kimliğimizi gizlemek zorundayız!

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir