Çocuk yaşta evlendirilen G.E yaşamı boyunca yoksullukla mücadele etmenin yanı sıra evli bulunduğu erkekten ‘cinsel istismar’ suçu işlemesi ardından boşanabiliyor. G.E., kalabalığın içinde yalnızlıkla olan mücadelesini, “Yardımıma koşan kimse yoktu. Evlatlarım dahi sırtını döndü. Yıllarca mücadele ettim hala da ediyorum ama geçmişi unutamıyorum” diyerek anlatıyor.
Türkiye’de her yıl binlerce çocuk ailelerinin verdiği kararla evlendiriliyor. Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) 2022 raporuna göre evlenme oranı içinde sadece 16-17 yaşındaki çocuk evliliklerin oranı yüzde 2,3 iken daha alt yaş gruplarının da zorla evlendirildiği defalarca kamuoyunda gündeme geldi. Her ne kadar TÜİK verilerde, oranlarda gerileme yaşandığını belirtse de raporların rastlamadığı ama gündelik hayatta denk geldiğimiz sayı azımsanamayacak seviyede. Hepsinin acı bir geçmişi ve yaşamı ilmek ilmek ören hikâyeleri var. Bunlardan biri de Van’da yaşayan ve çocuk yaşta ‘görücü usulü’ ile evlendirilen G.E… Şu anda 51 yaşında olan G.E, eşinin 8 yıl önce ‘Çocuk istismarından’ yargılanmasından kaynaklı boşanıyor. G.E., geçmişinde yoksullukla mücadele ederken şimdi hem ailenin psikolojik baskıları hem yalnızlıkla hem de devam eden yoksullukla mücadele ediyor.
G.E., şimdiki yaşamında her ne kadar zorluklarla mücadele etse de geçmişi unutamıyor. 2 çocuğu olan ancak ikisiyle görüşmeyen anne G.E., evinde yalnız yaşıyor. Yalnızlıktan korkan G.E., kapısına birden fazla kilit takarak korunmaya çalışıyor. İsmini belirtmek istemediği bir fabrikada çalışan ancak kısa bir süre önce kolunun kırılmasından kaynaklı işine ara veren G.E’nin ev kirası şu anda birkaç yardım sever kişi tarafından karşılanıyor. G.E., Serhat News’e zorluklarla dolu yaşamını anlatıyor…
‘Hastane masraflarını karşılayamayınca hastaneden kaçmak zorunda kaldık’
13 yaşında ‘Görücü usulü’ ile evlendirildiğini söyleyen G.E., evlendikten 3 ay sonra Van’dan çalışmak amacıyla Antalya’ya yerleşiyor. G.E., “Yaşamımın zorlukları zaten Antalya’da başladı. Kapıcı dairesine yerleştik. Eşim orada kapıcı olarak çalıştı bende ev temizliklerine başladım. Hayatımız alabora… Çünkü geçim sıkıntısı vardı. Küçüktüm büyükşehre gittik. Kimseyi tanımıyor ve kimsesiz. Yeni evliydik 9 ay sonra ilk çocuğuma hamile kaldım. 14 yaşımda anne oldum. Çocukla beraber daha çok geçim sıkıntısı yaşadık. Kendimizi idare edemedik. Bir süre kayınlarımın evinde kaldım. Doğuma az süre kala yaşım küçük olmasından dolayı doğum yapamıyordum. Yaklaşık 12 gün hastanede yatırıldım hastane masraflarını karşılayamadığımızdan dolayı hastaneden kaçmak zorunda kaldık. Ertesi gün sancılarım başladı o zamanlar köy ebesi vardı seher vaktinde doğumum gerçekleşti. Doğumumdan sonra eşim bir süre inşaatta çalışmaya başladı. Eşimin ailesi içinde tatsızlıklar başladı. Doğumumdan 4 gün sonra otobüsle Van’a dönmek zorunda kaldık” diyor.
‘Bebeğim açlıktan öldü’
Van’a yerleştikten sonra kayınvalidesinin evine yerleştiklerini söyleyen G.E., maddi sıkıntılarından dolayı yurttaşların yardım ve çabalarıyla geçinmeye çalıştıklarını dile getiriyor. Evlerinin olmadığını ve bir oda inşa ettiklerini belirten G.E., “O oda da çocuklarla uyuyup kalkıyorduk. Bir odada yemek yapıp duş alıyorduk. Mutfak yok hiçbir şey yok. Bu defa 2’nci çocuğuma hamile kaldım. Cahildim ‘korunma’ dahi nedir bilmiyordum. Çocuğum dünyaya geldikten 8 ay sonra bebeğim açlıktan öldü. Ardından Tekrar Antalya’ya taşındık. Eşim bir süre çalışmaya başladı. Gittik ufak bir ev tuttuk. Ancak ev tutmak biraz uzun sürdü bize ev vermediler ‘Doğulu olmamızdan dolayı’ sokakta kaldık. Çalıştık çabaladık 30 yılı öyle devirdik. Biraz kendimizi toparladık. Ben tekrar hamile kaldım 3’üncü çocuğuma, doğumdan sonra bebeğimle beraber ev temizliklerine gittim. Milletin balkon halı camlarını sildim yıkadım. Sırf çocuklarım rahat büyüsün. Kim istemez çocuklarına rahat bir gelecek rahat bir ev sunsun? Bende öyle hayaller peşindeydim” diye vuguluyor.
Eşi ‘Cinsel istismar’ davasından yargılanıyor!
Eşinin 8 yıl önce ‘Çocuk istismarından’ 25 yıl 6 aya kadar ceza alarak tutuklandığını söyleyen G.E., bir başına kaldığını ifade ediyor. Eşinin ‘Cinsel İstismar’ davasından yargılandığı duruşmada öğrendiğini belirten G.E., öğrendikten hemen sonra eşinden boşanıyor. G.E., “Bunu asla kabul edemezdim. Her şey hazmedilir ancak cinsel istismar kabul edilecek bir durum değil. Bir kadın olarak 8 yıldır kendi başıma yaşam mücadelesi veriyorum. Eşim yok herhangi bir gelirim yok. 4 yıldır bu evde yaşıyorum ve ev sahibi hala eşimle birlikte olmadığımı bilmiyor. Tek korkum evimin kirasının geçmesi ve elektrik su. Vanlı Amcan Derneği ailemin yapmadığı vermediği destekleri verdi. Eşimin gerçekten istismar edip etmediğini bilmiyorum. Ortanca kardeşimin çocuğuna yönelik istismarın gerçekleştiği iddia edildi. Yani yeğenime yönelik. O an dünya başıma yıkıldı. Antalya’da duruşma görüldü ve orada bayıldım” diyerek yaşadığı şokun etkilerine değiniyor.
Oğlu ölümle tehdit etti!
51 yaşında olduğunu vurgulayan ve bu yaşına kadar gün yüzü görmediğini söyleyen G.E., çalışma hayatını anlatıyor: “Lokantalarda, evlerde, okulda çocuklarım için çalıştım. Ancak çocuklarım şimdi bana sırtını dönmüş durumda. Bir anneydim ve ortada kaldım. Oğluma sığındım. Kendisi de sinirli biriydi. Sigaram bitmişti ve oğlumun da bir tane sigarası kalmıştı. Onun sigarasını içtim ve beni boğazımdan sıkarak 12’nci kattan atmakla tehdit etti bir sigara için. Olacak gibi değildi Van’a döndüm. Van’da da beni ailem kabul etmiyordu. Bir süre abimin evinde kaldım ama olmadı. yengemin Ablama yalvardım ve bana bir ev buldu kiralık olarak o eve geçtim. Ev sahibi ‘eşin ne iş yapıyor?’ diye sordu bende ‘Eşim inşaatta çalışıyor’ dedim. Yalan söylemek zorunda kaldım. Mecburdum çünkü ne çocuklarıma ne aileme sığınabiliyordum.”
‘Hangi kapıya gittiysem kapalı’
G.E., son olarak kendisinin yardımına ‘Vanlı Amcan Derneği’nden koşanlar olduğunu dile getirerek şunları belirtiyor: “ Vanlı Amcan Derneği şu an kiralarımı ödüyor ve yardımlarını esirgemiyor. Onun bunun verdikleriyle evi doldurabildim. Sadece bana laf gelmesin diye yıllarca mücadele ettim. Küçük çocuklarım yok diye devletin hiçbir yardımından yararlanamıyorum. Valiliğine kadar gittim ancak yapacakları bir şey olmadığını söyledi. Hangi kapıya gittiysem kapalı. Devletin benim gibi kadınlara yardım etmesi gerekiyor.”
Serhat News
