Türkiye’nin kanayan yarası mevsimlik işçilerin dramı sürüyor. Türkiye’nin birçok yerine çalışmaya giden mevsimlik işçiler gittikleri her yerde ırkçı saldırılara uğruyor.
Bahar aylarıyla başlayan ve Ekim ayına kadar süren bir dram. Meyvenin, sebzenin hasat durumuna göre oradan oraya savruluyorlar. Kamyon kasalarında hiç tanımadıkları şehirlere yolculuk yapıyorlar. Tüm yaşamsal haklarından, gıdadan mahrumlar. Ucuz iş gücü ile emek sömürüsüne maruz kalıyorlar.
Türkiye’de resmi rakamlar 600 bin olarak açıklansa da kayıt dışı 3 milyon mevsimlik işçi bulunuyor. Bu işçilerin yüzde 95’ini Kürt nüfusu oluşturuyor. Özellikle Urfa, Antep, Van, Ağrı bu illerin başını çekiyor. Hiçbir güvencesi olmayan ve sigortasız olarak çalıştırılan mevsimlik işçiler İç Anadolu bölgesinde tarıma ciddi katkı sağlıyor. Sigortasız ve ucuz iş gücüyle çalıştırılan milyonlarca mevsimlik işçi, tarımsal katkılarına rağmen gittikleri her yerde ırkçı saldırılara maruz kalıyor. Özellikle Sakarya gibi illerde sık sık saldırıya uğrayan Kürt işçilerin hiçbir özlük hakkı bulunmuyor.
‘Mevsimlik işçilerin sorunları görmezden geliniyor’
Şu anda “Mevsimlik Tarım İşçileri Yaşam Koşulları Değerlendirme Raporu’ üzerine çalışmalarını sürdüren ve mevsimlik işçilerin durumunu sık sık yazdığı makalelerle gündeme getiren Tarım Yazarı Asrın Keleş, mevsimlik tarım işçilerin sorunlarının yıllardır görmezlikten gelindiğini ifade etti. Keleş, Nisan döneminde İç Anadolu bölgesine gelen mevsimlik tarım işçilerinin, Ekim-Kasım aylarına kadar dış ilçelerde tarlalarda çadırda kaldığını ve tüm zorluklara rağmen tarımsal üretime ciddi katkı sağladığını dile getirdi. Keleş, “Şu anda mevsimlik Tarım İşçileri Yaşam Koşulları Değerlendirme Raporu’ hazırlıyoruz. Çadırlarda yaşanan eksiklikler, sorunlar ve çözüm önerilerini isçiler ile beraber tartışıyoruz. İsin öznesi olan mevsimlik tarım isçileri, şartlarda değişim olması ve yasal hakları elde etmekte ısrarcı” diye konuştu.
‘Çadırda değil konteynırlarda yaşamaları gerekiyor’
İşçilerin yaşadığı çadırlar yerine konteyner evlere konması gerektiğini, insanca yaşam koşullarının sağlanmasının temel insan hakkı olduğunu belirten Keleş, “Hem sendikalar, sivil toplum kuruluşları siyasi partiler olarak konuya dikkat çekmede yetersiz kalıyor. İnsanlarımızın daha sağlıklı ve daha insani koşullarda yaşaması çocuk isçiliğin önlenmesi için çaba göstermeye devam edeceğiz” dedi.
‘Mevsimlik işçiler temiz su bile bulamıyor’
Mevsimlik işçilerin kötü koşullarda yaşamaya mecbur bırakılmasının kabul edilemez olduğunu söyleyen Keleş şunları söyledi: “Bu insanların temiz suya erişimi bir an önce sağlanmalı. Mevsimlik tarım işçilerinin yaşadığı kamplar insani yaşam koşullarını sağlamaktan çok uzak. Her yağmurda göle dönen bir arazide insanlar yaşamaya çalışıyor. Çöpler ve çadırlar iç içe. Derme çatma oluşturulan tuvaletler sağlığa uygun değil ve dolayısıyla sağlık sorununu gözler önüne seriyor. Yerel ve merkezi yönetimin bu çadırlarda yaşamak zorunda kalan yurttaşların daha iyi koşullarda yaşaması için çaba göstermesi gerekiyor. Bu kamplarda yaşayanların bağışıklama, aile planlaması ve sağlık eğitimi başta olmak üzere birinci basamak sağlık hizmetlerine erişimi zor ve sınırlı; sağlık kuruluşlarının çadırları ziyaret etmediği dile çok net söyleyebilirim. Aynı şekilde okul çağındaki çocukların eğitimi de dikkate alınmıyor.”
Serhat News
